Passage in Danzig by Bodie Thoene

Author:Bodie Thoene [Danzig, Passage in]
Language: nld
Format: epub
Published: 2013-11-21T09:26:17+00:00

Zondagmorgen. Elke zondag werd Lori overvallen door een gevoel van eenzaamheid. Het licht dat door het gekleurde glas van de hoge ramen naar binnen viel, tekende patronen op de lege banken. De ijzeren pinnen in de muur, waar de nazi’s het houten kruis hadden afgerukt, leken gebrandmerkt door een bloedrode gloed van het roosvenster.

De banken waar rijen gezinnen hadden gezeten om samen God te loven en te prijzen, waren leeg. Papa stond niet op de preekstoel, Mama zat niet achter het orgel. Geen Schriftlezing. Geen verzoek om gebed voor genezing: Genezing voor een zieke, of genezing voor dit gebroken land.

Jamie wist hoe Lori zich voelde. Hij ging naast haar zitten op de koorgalerij. Samen glimlachten ze om de herinneringen die het verlaten heiligdom bevolkten. Hij pakte haar hand en ze neurieden zachtjes: “Een vaste burcht is onze God”.

Eerst kwam Mark bij hen zitten, toen Jacob. Jacob zong de woorden van het lied, al was zijn stem niet zuiver. Lori glimlachte. Ze genoot er altijd van naar de stem van Jacob te luisteren. Een jaar of twee geleden, toen die stem begon te kraken en te breken en uiteindelijk veranderde in een mannenstem, had ze net gedaan of ze dat niet merkte. Het was heerlijk hem te horen zingen. Ze wilde hem niet plagen, zoals ze dat meestal deed. “Waar denk je dat Papa is?” vroeg Jamie, toen het lied was afgelopen. “Jouw vader?” zei Jacob en zijn stem weergalmde door de spanten. “We weten misschien niet waar hij is, maar we weten wel wat hij nu doet.” Jacob had gelijk. Dominee Karl Ibsen zou ongetwijfeld preken of bidden op deze dag, ongeacht waar hij was, ongeacht wat ze hem aandeden.

“En jouw vader is bezig zieken te helpen,” zei Lori en keek Jacob aan met een innige blik in haar ogen. Hij voelde zich overrompeld.

Jacob knikte. Hij knipperde met zijn ogen om zijn tranen te kunnen bedwingen. “Ik hoop dat... ze samen zijn,” fluisterde hij met schorre stem. “We moeten voor ze bidden, speciaal vandaag, vind ik.”

De gemeente van vier sloeg de handen ineen en heel even leken de lege banken van de Neue Kirche weer gevuld.

* * *

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.